متن های سنگین و کنایه ای
∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧
مـا اَز اوناشـیم کـِه
↜یـِــه قَـدَم↝بَرامونْ بَرداری.. ➜
بَرات ⇚دَربَســت⇛ میگـیریم..
بِرِســے بِـــه خواســـتـِـه هات…
∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧
اِرتِفـــاعِ چِشـــمَم خِیلــی زیـادِه➜
آدَمـــایی کِه اَزَشْ اُفتــادَنْ⇩
هیچـوَقت دیــدِه نَشُـــدَنْ
∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧
ﻫـَـﺮ ﻭَﻗــﺖ ﺧــﻮﺍﺳــﺘــﮯ ♚
ﺍَﺯ ﺩَﺳــﺖ ﮐـﺴـﮯ ﻧــﺎﺭﺍﺣـَـﺖ
ﺑـﺸﮯ . .
ﺍﻭﻝ ﯾﮧ ﻧﮕﺎ ﺑﮧ
↬ ﺳـﺮ ﺗـﺎ ﭘـﺎﺵ ﺑﻨـﺪﺍﺯ ↫ ✘
ببین ﺍﺭﺯﺷـﺸـﻮ ﺩﺍﺭﻩ
ﯾـﺎ ﻧـﮧ !
∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧
ﻣﯿــــﮕَﻦْ ﺁﺩَﻡ ﻭَﻗــــﺘﯽ ﻣﯿﻤﯿـــﺮِﻩ
ﺑَــﺪَﻧِﺶْ ﺳـَـــــﺮﺩ ﻣﯿــــﺸِـﻪ
ﭘَـﺲْ ﻫَﺮﮐـــﯽ ﺑـﺎﻡ ﺳـَــــﺮﺩ ﺷُـﺪ
← ﺧــﻮﺩِﺵْ ﺑِﺰَﻧِــﻪ ﺑِﻪ ﭼــــﺎﮎ
ﭼـﻮﻥْ ﺩﯾﮕِـﻪ ﻣُــــﺮﺩﻩ ﺣِــﺴــﺎﺑِﺶْ ﻣﯿــــﮑُﻨَـﻢ
∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧
ﺑَـــﺮﺍﻢْ ﻣــُﻬِــﻢِ ﻧــﯿــسٰ
ﭼِـــــﻪْ ﮐَﺴــﯽْ ﺟــٰﺎمْ ﺭُو تــوُ ﻗَﻠــﺒِــتْ مـیـگیـرِهْ
ﭼُـــﻮﻥْ ﻣـﯿـدونَـمْ
ﭘـَـﺲ ﻣـٰﺎﻧـﺪﻩْ ﻫٰﺎﯼٖ ﮔُــﺮگــْ ﺭُو
ﻓـَﻘَـﻂْ ﺳـَـﮓْ ﻫٰـﺎ ﻣﯿـﺒَـﺮَﻧـﺪ ْ
بعله اینجوریاس
∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧
کــــــــاری نَـــــکُــــن☞↝
مِــــثِ تـــــــــارِ مـــوهام
تــــُـــوروهََـم بِــنـــدازَم☞↝
پُـــــشــــتِ گـــــووشــــام
∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧
یاد گرفته ام
بگریم بی دغدغه
بخندم بی بهانه
برقصم بی ترانه
برنجم بی گلایه
و نظاره کنم آنچه نیستم
و نبینم آنچه هستم
∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧
از دوست جدید رازت را پنهان کن
از دشمن قدیمی که طرح دوستی دوباره با تو ریخته خنجرت را
چون اولی باورت را نشانه می گیرد
دومی قلبت را
∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧
در روزگاری که “دروغ” یـک “واقـعـیت عمــ ــ ــ ــ ـومـی” است . . .
به زبان آوردن “حقیقت” یک “اقدام انقلابی” محسوب می شود !
∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧
مشکل اینجاست که،
همیشه برای فرار از دست یک “آدم” به “آدم” دیگری پناه برده ایم !
اعتیاد به آدم ها بدترین نوع اعتیاد است
∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧ ∧∧∧